Tína

Old Norwegian Dictionary - tína

Meaning of Old Norwegian word "tína" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

tína: tína, v. (nd) 1) tage noget enkeltvis, enTing ad Gangen, og flytte bort fra, hentil et Sted; tínda ek alla góðgripi niðrí jarðhúsit Flat. I, 26231; var þá niðrbreiddr einn möttull ok þar tínd á afherfangi öll eyragull Stj. 39633 (Domm. 8, 25); bað jarl sína menn tínast undan(dvs. at der af dem som havde Stokkenhvilende paa sine Skuldre skulde gaa enMand ad Gangen bort fra) hvárum endaFlat. I, 53227. 2) fremsætte, fremstillenoget i sin Tale, sit Foredrag saaledes,at man stiller de enkelte Ting nøie udfra hinanden; kaller hann elskuligrimildi þá, sem eigi kunna - elska sínnlausnara, sem várr herra Jesus Cristus- hefir sýnt í mörgum frásögnum, þó at vér munim fár tína Flat. I, 43520;hlœgligt mér þat þikkir, er þú þínnharm tínir Am. 53; fóru síðan eiðarfram eptir þeim skildögum af hvárrahendi, sem áðr var tínt Fm. VII, 9118;engi tunga má tína -, hversu mikitgótt konungrinn veitti sínum mönnumFm. V, 24112; þykkjumk ek vita, atHrafn mun mik hér mjök af flutt hafa,er mér þótti á Íslandi til tínt smáttok stórt, satt ok logit Sturl. II, 2701;þarf þar eigi orð um at tína, at sættingékk greiðliga saman Sturl. I, 34411;Fm. II, 472; tína ok tjá fyrir e-m (jvftelja ok tjá fyrir e-m) Fm. VII, 125; Stj.39825. 3) udskille, rense; især Kornetfra Halm og Avner; korn tínt ok útíntDN. I, 432; skera ok tína Rb. 10, 2;tína ok rœkja korn DN. II, 48.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛁᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.