Tíunda

Old Norwegian Dictionary - tíunda

Meaning of Old Norwegian word "tíunda" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

tíunda: tíunda, v. (að) 1) betale Tiende; ef maðrbyggir jörð sína til hlutar, þá skaltíunda af óskiptu ok varðveiti sá, er ájörðu býr Frost. 2, 19; NGKr. 915; þater mælt í lögum hér, at menn skolotíunda fé sítt allir á landi hér lögtiundGrg. II, 2052; Bp. I, 683. 2) givetíundargjöf af noget; maðr á at tíundafé sítt um sinn hinni meiri tíund tilsálobóta sér, ef hann vill Grg. I, 24613;hverr maðr skal tíunda fé sítt, er vill,ok þeim um bjóða, er vill Frost. 9, 18. 3) tage Tiende af noget; sæði yður okvíngarða ok jarða ávöxt ok svá hjarðirman hann tolla ok tíunda ok gefa geld-ingum þeim sem honum þjónuðu Stj.44113.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛁᚢᚿᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

p.: Pagina, side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.