Toga

toga

toga, v. (að) trække (jvf teygja): 1) trække, slide i noget for at rive det til sig; mérþótti sem við Sveinn konungr fyndimstok héldim á einni hönk ok togaðim, okþótti mér hann draga af mér hönkinaFm. VI, 31217; sem fœtr toga dvs. alt hvad Fødderne kan føre en afsted: Háv-arðr - biðr Helga ekki hlaupa undansér, en Helgi gaf at því engan gaumok fór sem fœtr toguðu (løb af alle Kræfter) Gísl. 614; förum fráliga, semokr fœtr toga Herv. 3154 (Fld. I, 4341);tók Loðinn til Sigríðar ok hélt henni,en hón togast ór höndum honum Fbr.841; togast um e-t dvs. rives og slides om noget, Fm. VIII, 303; þínn vegr okvirðing ferr víða um heiminn, en ekkimuntu við aldr togast Fld. II, 16618;Jökull vildi draga Allsterk frá bekkn-um ok togast við fast Fm. III, 18817. 2) trække, strække, tøie; togar hann áhonum tunguna Flat. I, 21513; tókhendi sínni í munn honum ok heimtitil sín þann lítla stúf, er eptir stóðtungunnar, ok togaði svá hart ok teygðiHom. 1547; tóku hann tveir senn oktoguðu hann í milli sín ok kváðu skyldudraga hann til munaðar, þvíat þeimþótti hann ofseint vaxa Fm. IX, 241;með hömrum dengðr ok töngum tog-aðr Barl. 1665. 3) trække (Klæder) paa eller af; segjandi þá rífa af sér skrúð-ann, er ofan var togaðr um þá Bp. I,84713; toga af e-m dvs. trække Sko ellerStrømper af en: Loðni þótti Sigríði oftverða dvalsamt á kveldum í skemm-unni, er hón togaði af Þormóði Flat.II, 20623; er Jórunn gékk at sofa, tog-aði Melkorka af henni ok lagði skó-klæðin á golfit Laxd. 13 (234); spyrndisá fótum í stokkinn ok togaði af ölluafli, ok gékk eigi af brókin Eb. 45 (8729).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᚮᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary