Torf

Old Norwegian Dictionary - torf

Meaning of Old Norwegian word "torf" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

torf: torf, n. Tørv (coll.); om Græstørv: létÓlafr konungr gerða um þvert nesitaf grjóti ok torfi ok viðum Flat. II,5328; þótti þeim eigi vel í hendr sérbúit, at toptin var full af torfi ok grjótiVem. 1546; Nj. 42 (649); Fm. I, 12317. VII,54; Fbr. 581; om Brændetørv: grafatorf Ríg. 12; hann á torf at skera ílandino, er leigt hefir, sem hann þarftil eldibranda sér Grg. II, 13710; héreru blautar mýrar hjá garði -, þangatsendi ek þik með ljá at rista torf SturL.I, 1534; hann fann fyrstr manna at skeratorf ór jörðu til eldiviðar á Torfnesi áSkotlandi, þvíat íllt var til eldiviðar íeyjunni Flat. I, 22315; ef maðr stellminna en ertog, sá er torfs maðr, gerihonum geilar ok kasti hverr at honumer vill, komi braut sem hann má okeigi réttnæmr síðan NL. II, 515 (jvftyrfa); torfs maðr ok tjöru, se undertjara.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᚮᚱᚠ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

a.: accusativ.

coll.: Collectiv.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.