Trú

trú

trú, f. (G. trúar) 1) Forsikkring som gives en om noget; hón bað föður sínn haldatrú sína, er hann hafði selt henni Flat.II, 11724; játtu honum allir menn þáhlýðni ok gáfu þar til trú sína Fld. II,540; segir Ólafr þat upp á trú sína,at hann skal þessa menn út leysa Fm.XI, 28521; þeir sögðust vildu tala viðhann með trú, ok sögðust eigi verasvá ótrúir sem hann Fm. XI, 40023;krafði Knútr konungr Valdimar sínnartrúar, at þat héldist, er mælt var Fm.XI, 35628; síðan varð þat at lyktum,at Valdimarr gékk í trúna með Sveinikonungi (dvs. gik i Borgen for) Fm. XI,35624; rauf keisarinn trú sína við Sveinkonung Fm. XI, 3561; ek hefi nú sagt,hveim ek hefi jörð selda, en hann villeigi nema á því trú Gul. 2677; nú biðek, at hvárr festi öðrum trú sína, athvárr segi öðrum allt þat er spyrrok öngu af leyni Ridd. 678; tók hannmik þegar á sínn varnað ok gaf þeimtrausta trú til mútu meyjunni HeilaG.II, 58616; ganga á trú e-s dvs. betro sigtil en: hví munda ek svíkja mína mága,er þeir hafa gengit á mína trú Didr.32122; segja við sína trú dvs. give sit Æresord paa, Didr. 2385. 2) Tro, religiøs Overbevisning i Alm.; Helgivar blandinn mjök í trú, hann trúði áKrist en hét á Þór til sjófara ok harð-ræða Landn. 3, 12 (2063); hverskonarfolk var þar, er þangat höfðu sótt aföllum lömdum fyr ágætis sakar hátíðarþess dags, ok svá fyrir trúar sakarHom. 12911; hann vildi fyrir guðs sakirsínn son offra ok af peirri trú, semhann trúði, at - Stj. 13017; ekki munek ganga af trú þeirri, er ek hefi hafthér til Flat. I, 37118; guðs trú Flat. I,37111; taka skírn ok trú rétta Flat. I,37117; þat hafði hann helzt til trúar,at hann blés í kross yfir drykk sínumáðr hann drakk Frs. 10315; fögr at álitien fegri at trú Bp. I, 2042; marga hlutitók hann þá upp til trúar sér Sturl.I, 10335; þat veit trú mín (et Slags edelig Forsikring) Str. 3114 (SE. I, 86.110. 124); kom higat, því at fyrir trúmína skal ek eigi lengra undan þérrenna Klm. 24121; þeir játuðu því oksóru við guð ok trú sína, at - Klm.218. 3) kristelig Tro, Kristendom i Sær-deleshed; bjóða, telja trú dvs. paabyde,prædike Kristendommen: sá maðr varkominn -, ok vill bjóða oss trú aðraok brjóta guð vár öll í sundr OH. 10620;hann talði trú firir Haraldi konungiFlat. I, 11314; Stat. 2668; Ingv. 12 (AR.II, 166a19); taka trú dvs. antage Kristen- dommen, Flat. I, 4241; hón hafði trútekit af einum kristnum manni HeilaG.I, 4540; þar tók við trú Hilldir ok hjúhans öll Nj. 102 (1585. 7).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᚱᚢ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary