Úborinn

úborinn

úborinn, adj. 1) endnu ikke født; tekrhverr várr trygðir við annan fyrir sikok sínn erfingja, alinn ok óborinn, get-inn ok ógetinn Heið. 33 (38112); Landsl.2, 1212. 14; var þat svá af guðs vilja oktilskipan, þess sem þat sýndi þá þegarok birti meðr þeim óbornum, sem síðarrkom fram meðr þeim fœddum ok full-komnum Stj. 1597; sú er hinn þriðierfð er óborins erfð heitir, ef kona ermeð barni, ok er barn kvikt í kviðihennar fyrr en hón andist, ok vitaþat húspreyjur tvær með henni Gul.104; Völs. 9021 (c. 5). 2) ufødt, kom-men til Verden ikke ved naturlig Fødsel,men ved at udskjæres af Moders Liv;om Fæ: skalat maðr eiga fé óborit; efmaðr á fé óborit ok lætr ómerkt ganga,til þess at hann trúir á þat heldr ená annat fé, eða ferr með hindrvitninekkvers kyns, ok varðar honum fjör-baugs garð Grg. I, 238 fgg; om Menne-sker, hvilke antoges at være i Besiddelseaf overlegne Naturgaver eller Kræfterog ofte bare Tilnavnet úborinn, f. Ex. Ulfrún en úborna dóttir JátmundarEngla konungs Landn. 1, 10 (40 &vl 4). 2, 6 (1103). 4, 4 (246 &vl 4); Nj.144 (17225).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛒᚮᚱᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary