Úfœra

Old Norwegian Dictionary - úfœra

Meaning of Old Norwegian word "úfœra" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

úfœra
úfœra, f. 1) Sted, Passage som er ufrem-kommelig. Gul. 166; Heilag. II, 62431;SE. I, 4823; Sturl. II, 1376; fig. þeimvar úfœra þangat at fara dvs. det lod sig ikke gjøre for dem at søge derhen, Fm.IX, 479. 2) farlig Stilling; sáttu eigiBeini, er hann stóð yfir þér með reiddaöxina? ok var þat hin mesta úfœra,þvíat þegar mundi hann keyra öxinaí höfuð þér, er ek gerða mik líkligantil nökkurs Laxd. 75 (21724); ef nökkutreip bilaði á einhverju skipi, var þatþegar í úfœru Fm. IX, 404; hlaða skiptil úfœru Bp. I, 27612. 3) hvad man ikke kan gjøre uden Fare for ikke at slippevel derfra, komme vel ud af det; ek kallaþát vera úfœru at berjast við þá at svábúnu Fm. VII, 2584 jvf Sturl. II, 11536;OH. 16935; Grett. 1502; vera framegg-jaðr í úfœru Fm. VI, 145; ganga íúfœru Sturl. II, 13110. 4) hvad dergjør Sted ufremkommeligt, Stilling slem.Stj. 1002.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᚠᚯᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
fig.
figurlig, i figurlig betydning.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back