Úhapp

úhapp

úhapp, n. noget ondt som falder i ens Lod efter Skjæbnens Vilje eller Bestemmelse;happ sótti þik nú (da du støttede migpaa Hesteryggen), en brátt mun annat;gættu, at þér verði þat eigi at úhappi(dvs. at det ikke bliver dig til Ulykke) Landn.2, 28 (14622); kvam þat á samt meðþeim, at þeir myndi eigi gera happ síttat úhappi Grett. 11916; með óhöppumhefir hafizt, ok svá mun slitna Ljósv.423; a) om Lidelser, som en bliver under-kastet, maa gjennemgaa: af þessi ferð veitek at standa mun mikit úhapp hvár-tveggja Niflungum ok Húnum Didr.31022; guðin röktu til spádóma (dvs. komved Spaadom til Kundskab om), at afsystkinum þessum mundi þeim mikitmein ok óhapp standa SE. I, 10421;b) om Gjerning som en kommer til atudføre: Hávarðr spurði: hverr féll afláginni (for mit Skud); þeir sögðu, atsá hét Gizurr; þá varð minna happiten ek vilda, sagði hann; œrit er óhappþítt, segja þeir, ok eigi skaltu vinnafleiri (nl. úhöpp) Fris. 12423 (Hkr. 16015;jvf Jómsv. 7511; Flat. I, 19615); komaþér öll óhöpp senn at hendi, þú draptbrœðr þína ok gerðir þik at íllu kunnanVöls. 1038 (c. 9); höggr hann þegar bana-högg, kvað hann eigi skyldu fleiri óhöppvinna Flat. II, 39716; skal hér ok endirverða á þeirra óhöppum dvs. paa de Ulykker som de gjør, Fld. II, 4244 jvf42510; mikil verða hermdarverk; ekhefi spunnit tolf alna garn, en þúhefir vegit Kjartan. Bolli svarar: þómætti mér þat óhapp seint ór hugganga, þóttu mintir mik ekki á þat.Guðrun mælti: ekki tel ek slíkt meðóhöppum Laxd. 49 (14830 fgg); sá eróhappit hendi, hljóp skjótt í kirkju,en konungrinn (hvis Ben han havdebrukket) - gaf upp hinum seka hansóheppni Bp. I, 74333; Þorkell kvaðstekki mundu sér friðar biðja, því at mérhefir úgiptuliga tekizt. Grímr sagðiœrin sín óhöpp, þótt þetta liði undanLaxd. 58 (16728); um sér konungr númeð þér, er hann unni þér eigi óhapps,en vissi at ek þurfti hegningar Flat.II, 36011; nú er gótt at deyja, er ekhefi því fram komit sem ek vilda, atfirra konunginn glœp; - ek (sagdeKongen) vil gefa þér 3 bú, því at - þúfirðir mik úhappi Fm. VII, 161 jvf16523; söðla glœp á úhapp Sturl. II,999; söðla glœp úhappi Dn. VIII, 165;bœta úhapp sítt Fm. VII, 2443; er þathinn mesti geigr, ef yðr verðr nökkuttil meins, því at eigi kann vita, hverrsá er, at eigi sparir þat úhapp við sik(dvs. holder sig tilbage fra at gjøre denonde Gjerning), ef hann þykkist í fœrikomast (dvs. dersom han faar Anledning dertil) Fm. VII, 27010.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᚼᛆᛕᛕ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary