Úhœfa

Old Norwegian Dictionary - úhœfa

Meaning of Old Norwegian word "úhœfa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

úhœfa
úhœfa, f. hvad der er utilbørligt, ikke burdeske eller gjøres; at dauðum Abdon tókuGyðingar enn at hafa úhœfur ok íllifnaðsem fyrr Stj. 4094; bauð hann at sverjaþá úhœfu, at meiða skyldi alla ok pínakristna menn Heilag. I, 6469; þeim þóttiok úhœfa, at konungr vyrði þessa eigivarr Fm. I, 417; væri þat þó en mestaóhœfa verða mér ekki at liði okfulltingi Ljósv. 1524; létz þar vilja sínakosti til leggja, at þeir Hákon kon-ungr deildi öngvar óhœfur Flat. I, 5023;Landsl. 7, 5712; Post. 45726; Gísl. 7911. 14;Vatsd. 1 (43). 20 (3331).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᚼᚯᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back