Uppá

Old Norwegian Dictionary - uppá

Meaning of Old Norwegian word "uppá" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

uppá: uppá, præp. 1) = á; váru fögr at sjáuppá Stj. 3122; svá at allir nærverandimenn sjá uppá Heilag. II, 9436 jvf 14437;svá at þat mátti sjá uppá sjalfs hansásjónu Stj. 4213; skrifaði hann þá listuppá 2 pilara Stj. 461; kallandi okheitandi upp á guðs nafn Stj. 18619;uppá þann hátt Stj. 427; brœðr hanshötuðu hann ok váru mjök uppá hansskaða Stj. 1929; ganga uppá e-n DN.II, 12. 2) ovenover, udenpaa; eigihafði várr herra þá enn - várs líkamahulning ok ský tekit uppá sínn signaðaguðdóm Stj. 3020. 3) ovenpaa, for- uden, = ofan á; fagna ek því, faðir,at ek sé með sannleik hundraðföldfrægðarverk yður á þat upp, sem ossvar frá flutt af yðvarri gœzku Heilag.II, 5819. 4) henved, henimod; uppá 20ár DN. VI, 648. 5) angaaende, medHensyn til (i Begyndelsen af en Sæt-ning); en upp á hugsan heilagra ritn-inga ok - Heilag. II, 4599.

Part of speech: præp

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛕᛕᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

p.: Pagina, side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.