Uppi

Old Norwegian Dictionary - uppi

Meaning of Old Norwegian word "uppi" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

uppi: uppi, adv. oppe, ovenover eller ovenpaaandre Gjenstande, som have en lavereStilling eller Beliggenhed (jvf upp). 1) i Almindelighed; hann hafði uppi öxinaNj. 12 (1924); hann grét þá uppi yfirhonum Fm. X, 17414; ek þóttumst uppieiga vef Fm. XI, 497; borð vóru uppiFm. X, 1913; kemr höggit á hjalminnuppi Fm. XI, 13313; s. hleypr þegaryfir lœkinn ok í melbakkann öðrummegin, þar stendr Hallgrímr á uppiok þeir brœðr Nj. 100 (1556); þá flóör ein - ok kom í hönd Hákoni kon-ungi uppi í músina firir neðan öxl Fm.I, 4518; hafa ketil uppi (dvs. over Ilden)Flat. II, 16219; liggja uppi dvs. ovenpaaJorden, modsat under Muld, Borg. 1, 9;fjara uppi Flat. II, 47715; þeir sátu áforsætum, er eigi máttu uppi sitja ábekkjunum Nj. 137 (22013). 2) oppeaf Senge; sitja uppi Fm. IX, 24515;konungr var snemma uppi Fm. IX,5046; þegar í óttu er karl uppi Mar.105719. 3) paa Land, i Mods. til hvadder er paa Søen; skip stendr uppi Gunl.5 (2121); Nj. 150 (2592). 4) inde i Lan-det; víðast um sæbygðina vóru mennkristnir, en uppi um land vóru mönnumókunnig kristin lög Heilag. II, 1596;uppi á landi Hák. Iv. 24023; uppi íSkotlandi Flat. II, 4376; hann bjó uppií Meðaldal Fm. I, 5729. 5) aabenbar,i Mods. til hvad der er skjult; höfðu þeirþessi nýmæli uppi fyrir öllu sínu folkiStj. 18727; - vera uppi a) være til, iLive: úkunnigt er þat öllum, hversu guðvill því tilskipta, hvern tíma hverjummanni er auðit uppi at vera Kgs. 7935;í þeirra manna minnum, er þá vóruuppi Fm. VII, 22713; um konunga æfiváro flestir helgir spámenn uppi í Gyð-ingafolki Pr. 824; Stj. 5868. b) leve iErindringen, mindes: mun sjá för þínlengi uppi vera Flat. II, 18923. c) væreforbrugt: er hann kom þar, þá var uppihverr peningr fjár, sá er hann áttiFm. VI, 29922; hann skaut þar til er allar (nl. örvar) vóru uppi, ok er þessitylft var uppi, þá lagði hann bogannundir fót sér ok braut í sundr Fm.VIII, 14020; uppi er skjótt silfr míttalt þat er ek á Flat. II, 2696. d) værei den Stilling, at den kan faaes: þarvar uppi öll alúð af Grimi Fld. II, 51014;er barn kvikt í kviði hennar fyrr enhón andast -, þá verðr þat arfi til-gjafar, en heimanfylgja skal uppi veravið erfingja Gul. 104.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛕᛕᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adv.: Adverbium.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.