Útar

útar

útar, adv. comp. (svarende til pos. út, úti,útarla, superl. útarst) 1) længere ude a) nærmere Udkanten eller Grændserne;hann fal sik í eyðimörk ok einsetuútar í heiminum, en nökkur mannligbygð væri HeilaG. I, 1093. b) længerefra Land, længere ude paa Søen; efþat er útar fyrir annars manns landien fisk sé af borði GráG. 52816; vórukomnir svá langt út (paa Søen) athætt var at sitja útar fyrir Miðgarðs-ormi SE. I, 16820. c) længere mod Syd;Verona - (er) eigi minnr en 6 mílumok 20 útar en kirkja ens helga VictorisHeilaG. I, 6561 jvf 65219. 2) paa denKant, i den Retning som vender udadmod Døren eller Udgangen, = útarla,útarliga, saa at den komparative Betyd-ning er traadt tilbage om ikke aldelesforsvunden, a) hvor der er Tale om enVæren paa Stedet: kveðr maðr vísuútar á bekkinn Flat. III, 41821; sitjaútar á bekk Fm. VI, 39015; Sturl. II,15517. b) hvor der er Tale om at nogetgaar i den Retning: kallaði útar á bekk-inn dvs. raabte saaledes at Lyden gik ud-over mod den der sad paa Bænken nær-mest Døren, SE. I, 15214; hón leit útardvs. kastede sit Blik i Retning mod Døren,Konr. 5740; þá var uppbrotit húsit -en hestrinn dreginn til dura útar Grett.836; G. ok þau Gróa lágu - innar ískálanum -, en Hallr sonr hans okIngibjörg lágu þar fyrir útan þilit -,var gluggr kringlóttr á þilinu millirúmanna; í þann glugg hljóp G. umnóttina ok útar á þau Hall, ok baðhann vaka skjótt Sturl. II, 1621; varleiddr útar í lítlu stofu Sturl. II, 12927;ganga útar dvs. udover i Retning modDøren, Fld. II, 54614. 5478; setjast útará bekk Fld. II, 5476. c) útar frá e-udvs. paa den ydre Side af noget, udenfornoget: er honum skipat útar frá gest-um Flat. I, 3477; lét jarl Svein sitjait næsta sér innar frá, en útar frá jarlisat Sveinn brjóstreip it næsta Flat. II,4527; it næsta Gunnari útar frá satNjáll Nj. 34 (5016); Fm. VII, 27816;Eb. 13 (1522).

Part of speech: adv comp

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛏᛆᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary