Úti

Old Norwegian Dictionary - úti

Meaning of Old Norwegian word "úti" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

úti: úti, adv. ude: 1) udenfor Huset, underaaben, bar Himmel; lá þar inni skamtfrá okkr it óarga dýr á hvelpum, enfœrðist í vöxt okkarr ótti ok háski,annarr úti firi dyrum en annarr inniHeilag. I, 44523; hann gengr inn enÞorgeirr stendr úti Flat. II, 9524; ekvilda - at þú spyrðir Arinbjörn, hvárthann vill heldr úti eða inni tala viðEgil Eg. 62 (1433); Gunnarr var úti atHlíðarenda Nj. 54 (831); þat var einndag, at Egill gékk úti með vegg Eg.89 (225); er nökkurr lögréttumaðr svásjúkr eða sárr, at hann má eigi útivera Grg. I, 21424; liggja úti Gísl. 57;Sturl. I, 36816 (jvf útilegumenn); byrgjae-n úti Kgs. 1134; verða úti dvs. bliveliggende ude for Uveir, saa at man ikkekan komme i Hus, Bp. I, 715; Sturl. I,772. 2) ude paa Havet; sigla þeir íhaf; þeir vóru úti prjár vikur ok kómuvið Hernar Nj. 2 (428) jvf Gísl. 88. 7313;hafa her úti Fm. VII, 1889; Fris. 2276;hafa leiðangr úti Fris. 5010; leiðangrer úti Gul. 47. 3) til Ende, forbi (omhvad der er tilendebragt); er úti vórujólin Band. 37; er úti var bardaginnGrett. 138; er nú úti at segja umVitalin Klm. 20438; er hann hafði útiöll þessor sín orð Stj. 13610, jvf Grett.48; þótti sumum sem hann hefði útisekt sína Grett. 173; því breyti ek svá,segir hann, at úti er mín kunnáttaClar. 1558; sem hann hefir antiphonamnáliga úti Mar. 10411; þá er úti varsá tími sem settr var Mar. 117917; Post.48028; Æf. 3516.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛏᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adv.: Adverbium.

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.