Útlægr

Old Norwegian Dictionary - útlægr

Meaning of Old Norwegian word "útlægr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

útlægr: útlægr, adj. 1) fordreven fra et Sted, saa-ledes udelukket derfra, at han ikke dermaa lade sig finde; Þorleifr var útlægrok gjörr í burt ór Svarfaðadal Flat. I,20824; útlægr skal hann vera af Reykja-nesi Fbr. 6921; fari útlægr af allri eigusínni, falli fé hans alt í konungs garðFlat. II, 1707; fyrir þat sama var hannútlægr gjörr af kirkjunni Æf. 127. 2) skilt ved eller fra noget; hefðir þú þikþá útlægja gerva frá Kristi, ef þú hefðirmeð öllu til heimsins vikit þínni ástHeilag. I, 4546. 3) fredløs. Frost.Indl. 56; Hák. 164; konungr hefir látiteiga örvarþing eftir Þorgeir, ok Steinnvar útlægr gerr Flat. II, 26424 jvf Fm.VII, 2523; dœmi þá alla útlæga okfriðlausa Fm. VII, 20419; dœmi hannþá sekan ok útlægan (jvf útlægjan 3518)Fm. VI, 3326; spurði, at hann var út-lægr í Noregi Eg. 33 (6627); kongrinnvarð svá reiðr, at öngu kom við öðruen Bevers fœri útlægr Bev. 24529. 4) = útlagi 4; útlægt fé Frost. 5, 13.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛏᛚᛅᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

ndl.: nydøidsk.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.