Útlegð

útlegð

útlegð, f. 1) Udlendighed, Ophold i et frem-med Land, paa et fremmed Sted. HE.I, 40911; Stj. 22336 (se under útlegðar-dagar); reka e-n í útlegð Klm. 17924;Ólafr var 6 vetr í útlegð á EstlandiFlat. I, 796; eigi hræðumst vér út-legðir, þvíat allr heimr er oss útlegðHeilag. II, 2339; þótt honum falli svágiptusamliga sín útlegð, fær hann aldriglaðan dag, því at eigi má honum órhug ganga, hvat mikit ok ynniligt hannfyrirlét heima í Mirrea Heilag. II, 14021. 2) Fredløshed; ef maðr elr mann út-lagan eðr húsar, flytr eða fœrir, þá ersá útlagr ok úheilagr þeirri útlegð,sem hinn er verkit vann Frost. 4, 412;þeir sem fé hans varðveittu, þá er hannvar í útlegð, þá greiði honum (nl. naar hann har faaet kjøbt sig i Fred) - Frost.Indl. 57; þá liggr honum útlegð við dvs.da er Fredløshed den Straf hann paadrager sig, Gul. 138; eiðr fellr honum til út-legðar (= ef eiðfall verðr honum, þáer hann útlagr) Gul. 28. 99. 135. 138.156. 3) Mulkt hvorved der bødes forbegangen Misgjerning, Sagefald (eg. elleroprindelig en Pengebod, ved hvilken mankjøber sig fri for Fredløshed, = sekt 3;fór hann þá austr til Víkr ok tók þarallt skyldir ok útlegðir ok allt þat erhann kunni beiðast af búondum Fm.VIII, 12822 jvf Grg. II, 148; lúka e-t íútlegð Bolt 12511; kom undir kirkjunaí útlegð Bolt 15210; láta varða 3 markaútlegð dvs. ved sin Stevning lade sin Paa- stand gjælde 3 Marks Bøder, Grg. I, 458(jvf 4510); Nj. 8 (156).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᛏᛚᚽᚵᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary