Úvænn

úvænn

úvænn, adj. 1) saadan at om eller for samme ikke er Grund til at vente noget(til e-s); þess væntir mik at vér sigr-imst á honum, nema vér rasim fyriráð fram, ok er þat at varast, fyrirþví at vér erum til þess eigi óvænnien þeir menn er þat hefir hent Fm.VIII, 28619; þótti honum sér úvænt tilundankvámu Eg. 62 (14219); þótti úvænttil upplétta Bp. I, 33424; er úvænt þarum at - dvs. der er liden Udsigt til at -Gísl. 621; þat var þá úvænt at - dvs.da var der liden Udsigt til at - Eg. 81(1971); þykkir mér þat úvænna at -Fm. IV, 1137; þótti úvænt horfa, atkonungr mundi vilja sættast Flat. II,6225; enskis er úvænt fyrir þá dvs. derer intet, uden at man jo kan vente sig det af dem, Sturl. I, 8322. 2) saadan at der ikke er Anledning til gode For- haabninger; sú er úvæn ætlan Fm. VII,3018; Þórðr kvezk svá opt mundu hættaverða í óvænt efni, ef nökkut skyldivinnast um hans mál Sturl. II, 1518; núer komit í allúvænt efni, þessi maðrdeyfir hvert vápn Gunl. 7 (22513); hannhefir þat nökkut talat, ok ek hefi þvíekki úvænt svarat Konr. 5110; þettamál mun úvænt horfa Flat. II, 604.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᚠᛅᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary