Úvinr

úvinr

úvinr, m. (G. -ar) 1) Uven, Fiende, lat.inimicus (= andskoti 1, fjándi 1). Fm.VIII, 2024; svikall bæði við vini okúvini Flat. I, 23915; hverr á sér vinmeð úvinum Frs. 9611; er Gunnhildrhinn mesti úvinr þínn EG. 56 (1229);berr konungr sakir á hann ok kallaðihann óvin sínn Fris. 8632; úvinr allsmannnkyns (dvs. Djævelen) Flat. II, 39124;hann var úvinr mikill Krists nafniHeilaG. I, 30525. 2) Djævel, (= and-skoti 2, fjándi 2, djöfull, púki, skelmir);standa djöflar allfast í ásakan við þennamann -; vár frú sancta m. ríss þáí móti ok segir óvini með falsi frambera at - Mar. 26510; varðveit henni(nl. sálunni) frá veldi úvina, at hónmegi í gegnum komast dyrr helvítisok götur myrkra Leif. 18318; ogsaa brugt som Skjældsord om et Menneske(ligesom fjándi, djöfull): bað úvininnþegja Sturl. II, 549. 3) med bestemt Artikel tilføiet i Enden: Djævelen, Djæv-lens øverste, Fanden, Lucifer, = and-skotinn, fjándinn, djöfullinn. Mar. 55610;Stj. 24332. 34 jvf 30; Flat. II, 2634. 39134 (jvf39124. 33. 36); þessi hinn vándi úvinarinserindreki Flat. I, 23918; þeir kastastokkinum svá "limhlaupnir" (dvs. løbendemed saadan Fart og Forskrækkelse, jvf&vl.) í braut sem úvinrinn myndi eptirfara (dvs. som om Fanden var efter dem)Pr. 41315.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᚠᛁᚿᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary