Vagn

vagn

vagn, m. 1) Redskab eller Middel som an-vendes til at føre frem noget paa enVei ved Hjælp af Dyr som trækker ellerbærer det, uden Hensyn til Befordrings-midlets Beskaffenhed, lat. vehiculum;um morguninn bað konungr þá faratil urðarinnar ok freista, ef þeir mættikoma vögnum yfir urðina OH. 1876;vagn at beita Guðr. 2, 18; senn var áhesti hverr drengr litinn, en víf valneskhafit í Vagna Guðr. 2, 34; Fld. II, 9422;maðr rendi eptir honum ok hafði 2hreina ok vagn Fld. II, 11827; hón brávið skjótt ok bjó sér vagn ok beittihest firir Fm. X, 3731 jvf 8; þeir tjölduðuvagn einn allvegligan ok settu þar íRagnhildi ok bróður hennar Fris. 3537(Hkr. 4528); er á leið nóttina, heyrðihann at vagn gékk eptir ísnum; þarnæst sá hann, at maðr fylgði vagninumFld. II, 41527 fg; lét hón hefja hann ívagn ok búa hógliga um Vígagl. 2377;ef maðr ferr með sleða eða klyfberaeða viðbönd eða vagn eða vagar Grg.II, 10922 (Grág. 47316); Stephanus varenn mikli öldungr, en vagn eða kerrurværi helgar kirkjur, en Syon en œtzstakirkja kallast enn mikli vagn Heilag.II, 30035 fg jvf 22; sagði, at þá var góttheilum vagni heim at aka Eg. 38 (7511);Fm. VIII, 18621. 2) StjernebilledetKarlsvognen; vagn snýst á himni ensökkst ekki Magn. 47012; þær birnurer vér köllum vagn ok kvennavagnPr. 4768; því trúðu þeir ok, at hannbæri himin, ok því kölluðu þeir hannþangat numinn, ok því kölluðu þeirErkules stjörnu; hón stendr millim 2vagna Trój. 12 (3024). Jvf. t. wagenLexer III, 63615 fg.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᚵᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary