Vana

Old Norwegian Dictionary - vana

Meaning of Old Norwegian word "vana" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vana: vana, v. (að) 1) formindske, mods. auka;hvárt sem nú er svá frá sagt sem þeirhafa helzt um rœtt, eða er nökkut þeirrarœða aukin eða vönuð Kgs. 3936 jvf 9310;hón aukar eða vanar vetra tal eftir vildsínni Heilag. I, 44826; eptir skaparansforsjó minkar ok vanast hennar bjart-leikr BarL. 13330. 2) undlade, tilbage- holde; er sá sæll er þat gerir með góð-vilja, en hinn vesall er þat vanar NL.I, 45914 jvf II, 4541. 3) vanast dvs. fat-tes: skapker fylla hón skal ins skíramjaðar, knáat sú veig vanask Grimn.25. 4) fordærve, gjøre ufuldstændig,lemlæste; skal taka þat kið flekklaust- - meirr undir þeirri grein, at þatsé eigi blint né fótbrotit ok at önguvætta vanat Stj. 27922; hvarvitna semröng mælikeröld finnast, vani svá atekki sé til þess hæf síðan LandsL. 8,29; allir þeir er eltu þenna bustígulfrá sínni bygð, vóru vanaðir einhverjulýti Thom. 35525; þat þarf í sýn þessa,at allir er ofsœkja dýrit, eru á einn-hvern hátt vanaðir á sína limu, haltireða lamdir o. s. v. Thom. 3551; vanaðr,om Person som har mistet et Lem, van-før, Mar. 44232; Gyð. 7410; som er gildet, NBKr. 17 (jvf NGKr. 25).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

L.: Linje.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.