Vápn

Old Norwegian Dictionary - vápn

Meaning of Old Norwegian word "vápn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vápn
vápn, n. Vaaben, især om Angrebsvaaben, men ogsaa om Forsvarsvaaben; vápnumok váðum skolo vinir gleðjask Hm. 40;hann seldi honum í hendr skeggexieina -; þau vápn váru þá tíð EG. 40(782); hlífa sér með skildi ok vega meðvápnum Fbr. 5; vóru sumir vápnumvegnir, sumir grýttir til bana Fm. VI,40829; Sigurðr ek heiti - er hefk þikvápnum vegit Fafn. 4; fór nú Aronskjótt ok vápnar sik með öruggri brynjuok góðum hjalmi ok sterkri hlíf; itfjórða vápn var mikit sax, sem stórsverð, ok var þat hit ágætasta vápnBp. I, 5266 fg; tók at berja vápnum áhlífarnar Sturl. I, 356; halda vápnumupp Frost. 5, 7; þat var einskis mannsfœri eins á Íslandi at skipta vápnumvið Odd Sturl. II, 1935; ílla bíta núvápnin Frs. 16220; tók G. - hjalm, erátt hafði Sigurðr sveinn, er allra vápnaer beztr Didr. 30721; þá kom honumok í hug, at faðir hans segði hanneigi betra til vápns en dóttur eðr aðrakonu Vatsd. 3 (623); vera með vápnumdvs. bære Vaaben, HeilaG. I, 60921; beravápn á e-n Fm. XI, 94; Flat. III, 350;bera klæði á vápn Sturl. II, 16227; vápnsín höfðu þeir fest á tjaldsnagla í stofu,en þeir géngu með sverð sín Sturl. II,1272; festa upp vápn sín Sturl. I, 30517;stendr Egill upp ok förunautar hansok taka vápn sín af veggjum, er þeirhöfðu upp fest EG. 74 (1816); vilda eknu at guð væri yðr fyrir vápn ok vörðSturl. II, 2053. Jvf. höggvápn, lagvápn,skotvápn.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᛕᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
G.
Genitiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back