Varningr

Old Norwegian Dictionary - varningr

Meaning of Old Norwegian word "varningr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

varningr
varningr, m. 1) Ting som nogen har i sin Besiddelse, fører med sig som saadan, =varnaðr 3. Fm. IV, 372 (= OH. 17023;Flat. II, 30320 som har varnaðr); lestuskipit í landtöku við Mosey; báruþeir af farminn ok fóru í borg þá erþar var, ok báru þangat allan varningsínn Eg. 32 (6616); kaupmanna varn-ingr Flat. II, 2743; DN. II, 276. V,154. 2) Handelsvare (= kaupmannavarningr), = vara 1. Flat. II, 7513. 16;Fm. VI, 27223; Vatsd. 3 (516). 40 (6322.647. 17); DN. II, 8231. VI, 23820; Rb. 905;verja varningi dvs. sælge sine Varer, Eg.64 (1538); Vígagl. 154 fg; fig. minni ekþik á, at þú búist nú svá fyrir ok verirsvá þeima varningi, er nú hefir þú íhöndum lítla hríð, at þú takir þarávöxtinn er þér þykkir síðan allt œritvera Barl. 689; sjalfr veit hverr, hver-jum varningi verja á Sturl. I, 3148. 3) Vadmel, = vara 3. C. Lange de nor-ske Klostres Historie s. 341. 366. 378;hjaltlenzkr varningr Mk. 33; tvau stykkivarnings DN. II, 468 (3651); 15 stykkivarning í mjöl ok í malt í bjór ok 3markir í aðrum peningum DN. II, 642.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᚱᚿᛁᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

fig.
figurlig, i figurlig betydning.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
S.
Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back