Varr

Old Norwegian Dictionary - varr

Meaning of Old Norwegian word "varr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

varr: varr, adj. 1) opmærksom paa noget, under-rettet om noget; verða e-s varr dvs. bliveopmærksom paa noget, blive det var, Barl. 6128; Flat. II, 13227; verða varraf e-m dvs. blive underrettet af en (omnoget): varð hann varr af einum sínumvirkta vin, hverja siðvenju er borgar-menn höfðu við sína konunga Barl.6125; varð hann varr af tulk einum,hvat þeir töluðu Alex. 1049; verða varraf e-u dvs. faa Kundskab om noget: semhann varð sannast varr af sótt hans,þá - Barl. 10120; verða varr, at - dvs.blive var, faa Kundskab om at -: semZ. varð varr, at konungs sunr hafðislíkt athæfi Barl. 1018; verða varr viðe-t dvs. blive noget var, komme til Kund-skab om noget, Flat. II, 12935; Eg. 14(2628). 46 (9013); verða varr við at - dvs.blive var at, komme til Kundskab om at -, Flat. II, 5511. 17221; upers. varð eigi,aldrigi vart við e-t dvs. man fik ikke høreom, blev ikke var noget: tveim vetrumsíðarr kvómu tveir brœðr Helga út, okvarð eigi vart við skipkvámuna Flóam.34 (16010); höggr Þorgils þá af honumhöfuð, ok mælir síðan yfir honum, athann skuli engum manni at meiniverða; varð ok aldrigi vart við hannsíðan Flóam. 13 (13129); gera vart viðe-t dvs. give noget tilkjende, meddele Un-derretning derom: Þ. gerði ekki vartvið sik Sturl. II, 8715 jvf I, 34322; Eg.19 (3523); því hefi ek fyrir svá skömmugert vart við þessa för Heið. 17 (329);hafa vart um e-t dvs. have faaet Kund-skab om noget, DN. IV, 6928. 2) for-sigtig; enn vari gestr er til verðar kemr,þunnu hljóði þegir, eyrum hlýðir, enaugum skoðar Hm. 7; sjaldan verðrvíti vörum Hm. 6; Am. 38; varr umsik dvs. forsigtig med Hensyn til sin egenPerson, være paa sin Post: Ólafr baðGunnar vera varan um sik, ok kvaðhann eiga marga öfundarmenn Nj.71 (10622). 74 (10921); varr við e-t dvs.forsigtig til at vogte sig for, afholde sigfra noget: verða þú við öl varastr okvið annars konu, ok við þat it þriðjaat þjófar né leiki Hm. 132; var hannsvá varr við samvistu konu þeirrar -,sem þar væri fjándi Heilag. I, 24017; þúert við víg varastr ok skjarrastr viðskot Lok. 13; verum varir við höfuð-syndir Hom. 6419.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᚱᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.