Vefr

Old Norwegian Dictionary - vefr

Meaning of Old Norwegian word "vefr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vefr: vefr, m. (G. vefjar, N. Pl. vefir) 1) Væv som væves eller er under Vævning; ek þóttumst uppi eiga vef, þat var línvefrok vara grár at lít, mér þótti kljáðrvefrinn, ok var ek at ok vaf ek, ok varlítit á ofit at því at mér þótti, ok þáer ek sló vefinn, þá féll af kljárinneinn af miðjum vefnum á bak Flat. I,156 jvf Jómsv. 603; fœra upp vef Nj.158 (27526); vefr stendr uppi Frost. 9, 9; Hák. 75; er vefr hennar féll, þávar vaðmálit 4 alnum lengra en hónátti ván á Bp. I, 36725; hest þann kallarþú línvef, en skeið meri hans, en uppok ofan skal hrista vefinn Herv. 2595jvf 3602; einarðr vefr (= VulG. filateli) synes betyde Rendingen i den op-satte Væv, hvori endnu ikke var kommen nogen Islæt, Stj. 41633. Om Indret-ningen af de gamles Vævstol se Antiq.Tidsskrift 1846-48, S. 212; N. m.Petersens Fortællinger om Islændernes Færd hjemme og ude, 2den UdG. II,350-51; E. Sundt i Folkevennen for 1865 S. 59 fgg. 2) Stykke vævet Tøi i Alm.; dýrir vefir Alex. 85. 123; og- saa om særegne Slags Tøi: heiðneskrvefr DN. II, 208; lét hón tjalda svört-um tjöldum ok grám vefjum Flat. I,10537; Guðrún var í námkyrtli ok viðvefjar upphlutr þröngr Laxd. 55 (1634)(jvf SE. II, 49410) Jvf. vefjarskikkja,vefjarmöttull.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚽᚠᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Alm.: Almindelighev.

f.: Feminin.

fgg.: følgende (om flere).

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.