Veisa

Old Norwegian Dictionary - veisa

Meaning of Old Norwegian word "veisa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

veisa: veisa, f. Sump, Pyt, Samling af stille-staaende Vand. Flat. III, 15311; Nornag.679 (Flat. I, 35417); hann ríðr á veisueinni eða díki er grafit var fyrir útanborgina, ok skýtr honum þar í, svá athann stóð fastr í allt til beltis -, ener menn sjá þetta - ok mæla svá -:nú er keisarasonrinn í keytu fallinnKonr. 8151. 825; þat hefir þá merking,sem hann standi við veisu nökkuradjúpa, ok megi þegar óvinr hans fellahann öfgan aptr í veisuna Heilag. II,62427; vegrinn var vátr ok ein veisamikil yfir at fara -, haf til lítillæti atek bera þik fen þetta -, fœrðistá fœtr út á díkit Grett. 2024. 17. 25. Jvf.Tilnavnet veisugalti Þ.hræð. 15. Somveisan er Navnet paa en tjörn i Gaar-den Helvigs Udmark paa Lister, og varNavnet paa det díki som i Bergen ad-skilte Holmen fra den indre Del af Sta- den Fm. VIII, 1917 (jvf P. A. Munch d. n. Folks Hist. II, 437. 718. III, 155),forekommer veisa ogsaa som Gaardsnavn baade i Norge f. Ex. EJb. 46510 og paaIsland: Ljósv. 23113. 2423.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚽᛁᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.