Vekja

Old Norwegian Dictionary - vekja

Meaning of Old Norwegian word "vekja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vekja: vekja, v. (vakti) 1) vække, opvække. OH.7218. 26. 29 fg; þeir sá at þar sváfu menn-; Þ. mælti: hvárt viltu at við vekimþá? Nj. 147 (2535); svá sem hann væriór svemni vakiðr Post. 2368 jvf Ghv. 4;vakinn dvs. vaagen: Hm. 99; Laxd. 48(1433); om Opvækkelse fra Døden: JesusKristr vekr þik - rís þú upp Post.45617. 2) sætte i Bevægelse; ger eigiþat at þú vekir þá, er þeir hafa áðrfrá horfit Nj. 78 (11511); vekja e-n tilguðs minningar Stj. 47; ek vakta optreiði þína í gegn Johanni Post. 46421;ilmr þínn vakti fýsi mína Post. 46512;vekja sér blóð dvs. bringe sit Blod til atflyde ud: nú vekja þeir sér blóð okláta renna saman dreyra sínn í þeirrimoldu - en síðan féllu þeir allir ákné ok sverja þann eið, at hverr skalannars hefna sem bróður síns Gísl.1120; Eystein setti dreyrrauðan, svá athonum mætti nær einum fingri dreyravekja Fm. VII, 1451; vekja blóð dvs. for-aarsage Blodsudgydelse, Borg. 1, 18;Eids. 1, 37; vekja styrjöld Post. 4637;vekja víg Landsl. 4, 8; Stj. 59713; vekjaorrostu Heilag. II, 3315; vekja bardagaSturl. II, 5412. 21516; munu þeir viljabjóða mér bœtr fyrir húskarl mínn, erGunnarr drap í fyrra sumar; orkumeigi á fyrri, en verjum hendr várar, efþeir vekja fyrri við oss Grett. 9823;vekja mál dvs. bringe en Sag paa Tale,Fm. VI, 5910; vekja bónorð við e-n dvs.henvende sig til en med et Frieri, Nj.9 (171); vekja til e-s við e-n dvs. taletil en om noget: vakti Halli berserkrtil þess við Vermund, at hann mundifá honum kvánfang Eb. 25 (4013); vekjatil um e-t við e-n d. s.: vakti Njáll tilum bónorðit ok bað Þórhöllu til handaHelga syni sínum Nj. 27; s. konungrvakti þá til um eyrindi sítt við Sigurðjarl ok bað hann fara til orrostu meðsér Nj. 156 (2713); vekja til dvs. tage tilOrde: hann vakti til ok spurði Fm. VII,106; vekja upp 1) = vekja 1. Nj. 23(3519); Eg. 52 (1086). 2) = vekja 2;vekja upp boða Fm. X, 32421; vekjaupp troll Borg. 2, 2511; upers. vakði þáupp fyrir þeim at nýju harm, er Hall-dóra hafði beðit Sturl. II, 418.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚽᚴᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

m.: Masculin.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.