Vel

vel

vel, adv. 1) saaledes at andre dermed kan være tilfreds eller at man selv viser sigtilfreds med noget; vilja vel ok kunnavel Nj. 26 (402 fg); David konungr bauðSveini at sœkja konu hans í Orkneyjar,en fá honum slíkar sœmdir í Skotlandi,at hann mætti vel við una Flat. II, 47127;taka vel við e-m EG. 61 (13913); heilsae-m vel EG. 62 (14314); láta sér velhugna EG. 61 (1398); vel sýnist mérþeirra athæfi - hefir mér vel litizt ákonunginn Fm. X, 29610; láta vel yfire-u dvs. ytre sig tilfreds med noget, Fld.II, 52313; bjó þá at öllu vel af hendiFlat. II, 50913; ef hón (som af forræðis-maðr tilspørges om hun vil antage etGiftermaalstilbud) svarar vel eða þegirFrost. 3, 224 jvf Nj. 33 (4828); honumfórst eigi vel með fé Flat. II, 7327; velman þér fara, segir G. Nj. 33 (496);maðrinn var hinn vaskligsti ok velstiltr, þótt hans væri eigi vel leitatFlat. II, 7330; bæði er nú, at jarl þessimun vel vera, enda þikkir yðr þat einavera, er til hans veit Flat. II, 47129;allt svá véla, at vel væri ok lögligtDN. I, 47711; vera vel at sér Nj. 129(1988). 33 (495); Flóam. 15 (1341); veravel við e-n dvs. være vel stemt imod en, HeilaG. I, 67220; vera vel til e-s d. s.Eb. 15 (3820); sér hann ok á hverjummanni, hvárt til þín sé vel eða íllaNj. 71 (10619); þá er vel, ef hann ferrtil ok heyrir eið at honum Gul. 3013;ger þú svá vel, félagi, at þú halt sættþessa Nj. 75 (11113); gerit nú svá vel,góði herra! þiggit mítt heilræði Fm. VII, 15717 jvf Alex. 12011; geri guðinþá svá vel, láti mik eigi bíða - Alex.1069; væri svá vel at vit stœðim hér (íguðs ást), meðan vit lifðim HeilaG. II,2348. 2) uden Vanskelighed, letteligen;sagði svá, at hann mætti vel kyrr sitjaum deilur þeirra Ólafs digra OH. 13310;þá mælti Sigríð dróttning: þat mættivel verða þínn bani Fris. 1384; sváþurfu þau (nl. hengivígskörð) ok fjarrihanga, at menn megi vel vega meðöllum vápnum niðr millum - Kgs.8917. 3) fuldt ud, rigeligen; faðirhennar hafði vel fé Vígagl. 143; hannbað Sigurð konung láta vega féit -ok vóru vel vegnar 5 merkr Fm. VII,14620; sem Bevers hafði vel etit okdrukkit, sá hann - Bev. 22212; vel varþat mánað heilan HeilaG. I, 44325; þeirhöfðu vel 20 skip Fris. 36427; vel fyrir6 aurum DN. X, 74; E. hafði eitt lang-skip ok þar á hundrað manna eða velsvá (dvs. vel saa meget, lidt mere) EG. 55(11816); á milli hans augna var vel sváalnar Didr. 1863; især forstærkende tilAdjektiver: lærðr vel Bp. I, 9418; vígrvel Nj. 9 (1615); tók - mjöðdrekku einavel mikla EG. 46 (9222); hann reiddi íknjám ser kistu vel mikla EG. 61 (13917);vel auðigr at fé - vel styrkr maðrNj. 9 (1618. 20); tók fyrir hafr einn velgóðan Fris. 9913; vel flestir dvs. de aller-fleste, Bp. I, 13718; Bret. 10; Hirðskrá26; Homil. 2514; vel fullmikill Hým. 16;vel hverr dvs. enhver, hver enkelt, hvilken- somhelst: vel hverri sínni girnd = lat.qualicunque desiderio suo, HeilaG. II,3573; treystandi guðs miskunn í velhverjum háska HeilaG. I, 1283; velhverr svífr at sínni eigu ok berr samaní einn stað Alex. 11730; hón (nl. geo-metria) kennir, hversu mæla skal hæðeða dýpt, lengð eða breidd vel hvershlutar Post. 583 jvf HeilaG. I, 11520.58615. 65524.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚽᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary