Vél

vél

vél, f. (N. Pl. -ir & -ar) 1) Kunst; nú vit-um vér þessa hluti til víss, ok eigumkost þegar um vetrum er snjár er, atsjá gnótt þeirra manna, er þessar vélarok listir kunnu Kgs. 2020 jvf 11. 2) Kneb, List hvorved man besnærer en; ef maðrfeldr sér til vélar við konu (for at be- snære hende) Grág. 17616 (Grg. II, 4713);ef þat er gert með list ok vél, þóttþat sýnist lítit, þá kemr þat band eigiá mína fœtr SE. I, 11021; skulut Ólafmeð öngu móti láta vita þá vél er þérgörit honum Flat. I, 21716; gera svávél ok svik þeim einföldum mönnumsem til skripta ganga við þá DN. IV,141 (132); hann (nl. Loki) hafði þáspeki umfram aðra menn, er slœgðheitir ok vélar, til allra hluta SE. I,10411; lastar hann Loka með slœgðsína ok vélar Post. 14636; gefa sigrsem Oðinn gaf með vélum en önguvaldi Flat. I, 3884; samþykkjast djöf-ulsins vélum Post. 922; fjándinn hafðisín vápn ok vélir í móti honum til at-göngu Barl. 1559; gera vélar til e-sdvs. for at opnaa noget, Hým. 6; hefirhann sök á hverjum manni ok vélarlengi haft Ljósv. 1461; Kristr várr gerireigi vél, ok eigi verðr hann véltr, sáer á hann trúir - þeir er hann göfgagera aldrigi vélar Heilag. I, 26321. 24;vil ek ok eigi vélum beita jöfra brúðiSig. 1, 30. 3) Maskine, kunstig Ind- retning hvorved man søger at opnaa eller udrette noget. Kgs. 895. 90; fiskieða hvernastœði eða nökkur önnur vélDN. I, 58115; vél til at taka fiska SE.I, 182. Jvf. veiðivél, vígvél.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚽᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.