Víg

víg

víg, n. 1) Kamp; Tanni ræðst í mótiBarða, tekst þar víg afburða frœknligtHeið. 31 (36911); hvar sem hón ríðr tilvígs, þá á hón halfan val, en halfanÓðinn SE. I, 968; hann á víg mótiTý, ok verðr hvárr öðrum at banaSE. I, 19021; hefi ek lengi mælt, at viðmyndim mjök jafnfœrir til vígs Nj.63 (9710); verja e-t vígi: hann lét verjavígi brúarsporðana Flat. I, 42636; þá erek óttuðumst, at sik mundi vígi verja,svá sem opt kann til handa bera þeim,sem vel eru vápnum búnir Heilag. I,64829; lézk vígi mundu verja, ef biskupvildi til koma Sturl. I, 24128. 2) Drab;sættist konungr við frændr hins vegna,ok hélt bótum upp fyrir vígit Fm. VI,630; vega víg se under vega. 3) Kriger-skare; nú standa ei fleiri upp í þessihöll, þeir er vápnfœrir eru, en þessirfjórir, Þiðrekr ok Hogni með sítt víg,Hildibrandr ok Gislher í öðrum staðDidr. 33118.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛁᚵ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary