Viljaðr

Old Norwegian Dictionary - viljaðr

Meaning of Old Norwegian word "viljaðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

viljaðr
viljaðr, adj. udrustet med Vilje, Tilbøie-lighed af en vis Beskaffenhed; þat skalenn vita of enn vel viljaða mann, athann nýtr eigi þess eins es hann sjalfrgerir Homil. 12017; þér eruð allir vil-jaðir til líkamans en eigi til sálarinnarBarl. 59; sagði at allir menn munduvel til viljaðir at styrkja hans ríki Fm.VIII, 104; engi skal vera viljaðr betren ek at vera óþarfr þeim búöndumOH. 2099; hafa menn þat fyrir satt, atþeir hafi eigi mjök verit á þat viljaðirFlat. I, 631; nú væra ek á þat viljaðr,at vér eldim ósparliga í Hvammi í nóttSturl. I, 5114; vel, ílla viljaðr e-m 1) vel-villigen, ilde stemt mod en, Fm. VI, 5.IX, 324; Stj. 169; Ljósv. 2. 2) behagelig,ubehagelig; sagði A., at þeir skyldi fyrriberjast við jarl, en játta því nökkuru,er þeim væri eigi vel viljat Fm. IX,4453; veit ek, at þú hefir þat eitteyrendi til Hákonar gamla sem honumer vel viljat Flat. I, 7524. 43831; Barl.17810; Stj. 13729; Chananei váru mjökþungir ok ílla viljaðir feðr hans af hin-um fyrrum hans bardögum Stj. 16921;e-m er lítt viljat til e-s dvs. en synesilde om nogen, Stj. 16913.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛁᛚᛁᛆᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back