Virðing

virðing

virðing, f. 1) Mening som man har, Fore- stilling som man danner sig om en Sag; hitt munda ek ætla, at þá virðing hefðiErlingr faðir hennar á (dvs. om den Sag)Flat. II, 19427; í öllum löndum er súvirðing á, at ekki sé minna vert athlýða prestsmessu nývígðri hinni fyrstu,heldr en biskupsmessu einhverri Bp.I, 13111; var þat ok manna virðing, atþrœndir hafi mestan styrk þar í NoregiOH. 23216; at mínni virðing Fm. VII,26119. 2) Handligen at virða e-tmikils, stor Betydenhed som tillægges enSag, Anseelse som man lader en nyde isit Omdømme; sá gerir heldr rangt viðsik er úsœmiliga hluti leggr í virðingHeilag. I, 4556; jarl lagði mikla virðingá Þorkel fyrir þessa för Vatsd. 43 (7018);hafa virðing af e-m dvs. agtes høit af en, staa i Anseelse hos en, Vallalj. 215;fœddist þar upp með mikilli virðinguok ást af föður ok - Gunl. 3 (2024);hann var í mikilli virðingu með Eiríkikonungi Flat. II, 7129; mestr maðr atvirðingu á Íslandi Flat. II, 6015; efnökkurir eru þeir hlutir í mínu valdi -er þú vilt þiggja þér til framkvæmdaren báðum okkr til sœmdar ok virðingarEb. 25 (396); hann ottaðist sœmdar látok virðingar Bp. I, 76427; sitja yfir e-shlut ok virðing Þorskf. 554. 3) Vær- dighed, anseelig Stilling; tign ok virðingBarl. 9829; engi um aldr skal nökkurakirkjunnar virðing þiggja af verald-ligum höfðingjum Mar. 21213; þakkaðimönnum framgöngu sína - ok hét atauka virðing þeirra Eg. 9 (1526) jvfFlat. I, 4914; síðan (efter Faderens Død)tók Guðmundr ríki við virðingu Vallalj.212. 4) Æresbevisning, Handling hvor-ved nogen vises Agtelse eller Ærbødighed; með allri þerri sœmd ok virðing er íþessu landi mátti veita Bp. I, 12311;býðr at hvern laugardag gerist virð-ing várri frú sancte Marie - um allakristni með fullri tíðagerð ok hátíð-ligri messu Mar. 21216; páskadag innfyrsta skolom vér halda með allri virð-ing sem framast kunnu vér AKr. 1547;engar eru þat yfirbœtr, at hann náiat eiga dóttur þína, þvíat ekki er hannverr mannaðr en hón, ok á hitt firirat koma hans svívirðing, at þú gerirhonum þá virðing at bjóða dóttur þínafirir sína þröngving ok mœðu, er hannhefir sköruliga borit Flat. II, 1965. 5) Taxering, Vurdering. Grág. 7519. 5043. 13.5057 fg 16; bauð þeim lausafé undan Þrí-hyrningi eða land annat at lögligrivirðingu Nj. 69 (10311).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛁᚱᚦᛁᚿᚵ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary