Vör

Old Norwegian Dictionary - vör

Meaning of Old Norwegian word "vör" (or vǫr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vör (vǫr)
vör, f. (G. varar) 1) Brygge af det Slags som paa begge Sider indeslutte en Baad-stø eller Landingsplads (Folkespr. vorAasen 945a); deraf Plur. varir (-ar) Baad-stø, indgjerdet Landingssted. Karlsefn. 5(Aa. 1261); Þórolfr hefir njósn af at-höfn Halls um daginn, ok er staddr ívörum um kveldit, þá er þeir Hallrkoma at landi Laxd. 14 (257); Vémundrkom nú til Grímseyjar, ok dró upp skipí varar Áskels Vem. 88; áðr þau kœmiat landi, þá sá þau liggja á steini þeimes næstr var vörom (jvf á steini í lá-görðunum Bp. I, 31737) knýtiskauta Bp. I, 33736; sigla ór vörum Bp. I, 46116. 2) Kjølvand, Fure som Fartøiet gjør iSøen under sin Fart; hann tók eittstórt kefli ok batt þar um blám þræði,ok dró þat eptir skipinu í vörina Fld.III, 3178; Gunnarr kastar sér á kaf okdrepr þegar vör undir sik Fljótsd. S.783. 3) = vörr, m.; er þeir höfðufár varir róit frá landi Fm. VIII, 217&vl 9.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, vör may be more accurately written as vǫr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚯᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

a.
accusativ.
f.
Feminin.
G.
Genitiv.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
p.
Pagina, side.
S.
Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back