Vörðr

Old Norwegian Dictionary - vörðr

Meaning of Old Norwegian word "vörðr" (or vǫrðr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vörðr (vǫrðr): vörðr, m. (G. varðar, N. Pl. verðir, A. Pl. vörðu) 1) Vagt hvormed der gives Agt,tages Vare paa noget, lat. custodia (jvfverja, vörn); er goðinn skyldr at nefnaannan í dóminn þegar, svá at ryðjand-inn sjái, ef hann vill vörð halda til GrG. I, 4913; haltu vörð á, ef hann (nl. yrm-lingrinn) leitar út munninn Fm. VI,35121 jvf OH. 5836 (Flat. II, 6312); hverrskal halda vörð þessa nótt af várummönnum Didr. 31120; hafa þar sættykkr síðan í gær kveld ok haldit vörðyfir ykkr alla nótt, at þit skyldot eigií brott komast El. 735; þeim sinnumsem þeir eru innan hirðar staddir meðkonungi, þá halda þeir ok alls kynsvörðu yfir konungi Kgs. 604; eiga vörðdvs. skulle holde Vagt, Hirðskrá 468; gangatil varðar dvs. gaa paa Vagt for at be- gynde sit Vagthold, Hirðskrá 4616; veraá verði dvs. være paa Vagt, Vagthold, Hirðskrá 463; ganga á vörð: 1) =ganga til varðar (om varðmaðr) EG. 22 (3928); 2) indfinde sig der hvor derholdes Vagt, høre til deres Tal som ere varðmenn Hirðskrá 4612. 18; taka mennaf verði með valdi Hirðskrá 465; sofnaá verði Gul. 311; veita vörð e-u dvs. tagevare paa noget, = varðveita e-t, Gul. 115 o. fl. St.; hundr bundinn til varðarGrG. II, 1879. 2) Vægter, Person somholder Vagt, ogsaa coll. om de som iForening ere paa Vagt; þeir höfðu ásér vörðu; Sverrir konungr hafði fengitnjósn af, hvar verðir þeirra vóru Fm.VIII, 3547; nú hefir dróttinn sjalfrsendan mik til þín til þess at ekskyldi vera vörðr þínn HeilaG. I, 39312;hafa á sér vörðu dvs. have Folk som skulleholde Vagt for at man ikke skal blive overrumplet, Ridd. 15134; Fm. VIII, 354se ovenfor; Heimdallr er vörðr goðaSE. I, 10010. 3) Hund der skal holde Vagt; hundar hlaupa út ok geyja sváákaft sem þá at góðir verðir sœkjaákafast MaG. 2120.

Part of speech: m

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, vörðr may be more accurately written as vǫrðr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚯᚱᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

coll.: Collectiv.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.