Vörn

Old Norwegian Dictionary - vörn

Meaning of Old Norwegian word "vörn" (or vǫrn) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vörn (vǫrn): vörn, f. (G. varnar, N. Pl. varnir) 1) For- svar, mods. sókn; ekki er nú tóm tilþess, herra, því at eigi mun þikkjaof þykkskipat til varnarinnar, ok erjafnan munr undir manns liði Bp. I,52611; þeir Þórir höfðu engan liðskosttil varnar móti fjölmenni því, er Þór-olfr hafði EG. 19 (362); mikinn öldunghöfum vér nú at velli lagt, ok hefir osserfit veitt, ok mun hans vörn uppimeðan landit er byggt Nj. 78 (11711). 2) Tilsvar i Rettergang, hvorved den sag-søgte værger sig mod en Anklage, hvadder anføres til Forsvar for den sagsøgte;sókn skal fara fyrr fram hvers máls envörn, nema þat sé allt eitt, ok sé þatannars máls vörn er annars er sókno. s. v. GrG. I, 682 fgg; A. hafði mál atsœkja á þinginu, þat var erfðamál; Ás-grími tókst svá til sem sjaldan var vant,at vörn var í máli hans, en sú var vörnin,at hann hafði nefnt 5 búa, þar semhann átti 9 at nefna; nú hafa þeir þettatil varna Nj. 60; þá bauð Á. til varnaum vígsmálit -, Þorgils gékk at dóm-inum -, hann leitaði til varna í málinuGrett. 64; fallast at allri vörn dvs. intethave at anføre til sit Forsvar, DN. II,116.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, vörn may be more accurately written as vǫrn.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚯᚱᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.