Ýta

Old Norwegian Dictionary - ýta

Meaning of Old Norwegian word "ýta" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

ýta: ýta, v. (tt) 1) sætte ud fra Land; takaskiparar þat fljótast fangaráð at ýtabáti ok hafa sik út til skips Mar. 105435;géngu til skips, var þá ýtt skipinu, okhafði þegar fyrir hvassviðri, ok géngumenn heim aptr Sturl. II, 485; ýta e-mdvs. være en behjælpelig med at skyde udfra Land den Baad som han skal brugetil en Søreise: þrælarnir skulu róa atveiðifangi, en Þórarinn bryti skal ýtaok vera síðan hjá Þóreyju Flóam. 23(14422 jvf 1761). 2) tage ud fra et Stedved Begyndelsen af en Søreise; hvaðanýttu þér? hvar tóku þér land? Fm. VI,36019; þá spyrr konungr, hvaðan þeirhefði út látit - -; O. sagði: þat skalek yðr kunnigt gera, at vér ýttum afNoregi Laxd. 21 (5117. 23). 3) række noget frem, sætte noget i Bevægelse hen-imod en, forat han kan gribe, tage det ; gékk gyðingrinn til sjalfr ok sá stokk-inn, hvar hann flaut, ok óð til ok vilditaka, en er hann rétti hönd sína til,þá var sem ýtt væri at honum Mar. 917; ok sem ungi maðr kemr í skálann,ýtir hann gullpeninginum í hönd meist-ara Mar. 103813.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛦᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.